هدف: پژوهش حاضر به رابطه بین مدیریت تعارض با اخلاق حرفهای و سواد رسانهای درکتابخانههای عمومی مناطق اهلسنّت بلوچستان ایران میپردازد. روش: پژوهش از نوع کاربردی و رویکرد آن آمیخته اکتشافی است.جامعه پژوهش دربخش کیفی؛منشور اخلاقحرفهای نهادکتابخانههایعمومی کشور بود که با روش تحلیلمحتوا و با استفاده از نرمافزار تحلیل دادههای کیفی مکسکیودیای و ایکسمایند کدگذاری و تحلیل شد.جامعه پژوهش در بخش کمی؛کتابداران کتابخانههای عمومی استانسیستان وبلوچستان به تعداد80 نفر بودندکه پس از برآورد واریانس،با روش نمونهگیری تصادفی66نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند و با دو پرسشنامه استانداردموردمطالعه قرار گرفتند.تجزیهوتحلیل استنباطی دادهها در بخش کمی باروش توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدلیابیمعادلاتساختاری انجام شد. یافتهها:میان متغیرهای پژوهش رابطه مثبت ومعناداری وجود داشت و سوادرسانهای و اخلاقحرفهای، بر کاربست راهبردهای مدیریتتعارض اثرمستقیم داشتند.تسلط به مهارتهای سوادرسانهای و توجه به مؤلفههای منشوراخلاقحرفهای و عمل به ضوابط آن ازسوى کتابداران تأثیر مستقیم بر عملکردشان درتوسعه مدیریت تعارض درکتابخانههادارد. نتیجهگیری:توجه به راهبردهای اخلاقحرفهای و مهارتهای سوادرسانهای در برنامههای مدیریتی سازمانهای رسانهای میتواند زمینه را برای ترویج و ارتقا کاربست راهبردهای مدیریت تعارض فراهم آورده و کارکنان را در اتخاذ روشهای ارتباطی مناسب و ارائه خدمات مطلوبتر یاری رساند.از مهمترین رهآوردهای این توجه نوآوری، تحول سازنده و نیل به اهداف مدیریتی سازمان است.
کیخا, بتول. (1402). مدیریت تعارض در سازمانهای رسانهای: بررسی کتابخانههای عمومی در مناطق سنّی مذهب بلوچستان ایران. پژوهش های رسانه و ارتباطات, 1(1), 179-208. doi: 10.22034/mcr.2023.181952
MLA
بتول کیخا. "مدیریت تعارض در سازمانهای رسانهای: بررسی کتابخانههای عمومی در مناطق سنّی مذهب بلوچستان ایران". پژوهش های رسانه و ارتباطات, 1, 1, 1402, 179-208. doi: 10.22034/mcr.2023.181952
HARVARD
کیخا, بتول. (1402). 'مدیریت تعارض در سازمانهای رسانهای: بررسی کتابخانههای عمومی در مناطق سنّی مذهب بلوچستان ایران', پژوهش های رسانه و ارتباطات, 1(1), pp. 179-208. doi: 10.22034/mcr.2023.181952
VANCOUVER
کیخا, بتول. مدیریت تعارض در سازمانهای رسانهای: بررسی کتابخانههای عمومی در مناطق سنّی مذهب بلوچستان ایران. پژوهش های رسانه و ارتباطات, 1402; 1(1): 179-208. doi: 10.22034/mcr.2023.181952